Τα περιθώρια στενεύουν για όλους, που στρέφονται εναντίον όλων

Από τον ΓΙΩΡΓΟ ΜΑΡΝΕΛΛΟ
Σε μία εβδομάδα οι μαθητές θα πάνε στα σχολεία, χωρίς βιβλία, και πριν βγει η διδακτέα ύλη σε φωτοτυπίες, πολλές αίθουσες θα καταληφθούν. Δρόμοι και πλατείες θα ξαναγεμίσουν από απεργούς, διαδηλωτές και αγανακτισμένους.
 Το ταμπού της νεοελληνικής ιστορίας, ο δημόσιος υπάλληλος, θα μπει σε μεγάλη δοκιμασία και θα αρπαχτεί γερά από τη δική του....
τρόικα, δηλαδή υπαλληλοπατέρας, βουλευτής, υπουργός. Το πιο πιθανό είναι να πάνε όλοι μαζί στον πάτο, παρασέρνοντας στη δίνη τους κάθε τι άλλο που πασχίζει να κρατηθεί στην επιφάνεια.


ΑΥΤΟ το σύμπλεγμα μπαίνει πλέον στον πιο σπαραχτικό και ίσως λυσιτελή κύκλο του. Τα περιθώρια στενεύουν για όλους, που στρέφονται εναντίον όλων. Ο εργαζόμενος αρπάζεται από το συνδικάτο, ο «πελάτης» στριμώχνει το βουλευτή, που υπονομεύει τον υπουργό, που επιλέγει αναλόγως να γονατίσει, να λακίσει, να ρίξει τις ευθύνες αλλού ή να το παίξει ανένδοτος, γνωρίζοντας ότι δεν έχει ψήφους για να χάσει.


Σ' ΑΥΤΗ την κρίσιμη φάση, που αρχίζουν οι κατεδαφίσεις «κεκτημένων» αλλά και οι οδυνηρές απώλειες αυτονόητων κοινωνικών παροχών και δικαιωμάτων, εύλογα περνούν στο περιθώριο υποθέσεις που, υπό άλλες συνθήκες, θα απορροφούσαν μεγάλη επικοινωνιακή ενέργεια.


ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ γύρω από το σκάνδαλο των υποκλοπών της περιόδου 2004-2005, με την πειρατική εγκατάσταση λογισμικού στο δίκτυο της Vodafone, μάλλον δεν συνιστούν ερευνητική πρόοδο. Τα στοιχεία που τώρα εμφανίζονται ως νέα φαίνεται πως ήταν δεδομένα από το 2006, αλλά η τότε δικαστική διαχείριση, προφανώς υπό ανάλογη πολιτική κατεύθυνση, κατέληξε σε αρχειοθέτηση και δεν προχώρησε στην απρόσωπη δίωξη για κατασκοπία.


Ο ΤΟΤΕ αμόδιος υπουργός Γ. Βουλγαράκης, υποδεικνύοντας το τρίγωνο των κεραιών γύρω από την πλατεία Μαβίλη και την πρεσβεία των ΗΠΑ, έκανε τον πιο εύγλωττο δημόσιο υπαινιγμό και αφού η πολύμηνη εσωτερική διερεύνηση πριν από τη δημοσιοποίηση είχε φτάσει έστω και άτυπα και είχε ακινητοποιηθεί εκεί που είναι σήμερα.


ΜΑΚΑΡΙ η κύρια ανάκριση να φωτίσει περαιτέρω την υπόθεση, στην οποία εκείνο που εντυπωσίασε περισσότερο ήταν η λίστα, που εμφάνιζε μεταξύ των παρακολουθούμενων τον πρωθυπουργό, τους αρχηγούς των υπηρεσιών ασφαλείας, βουλευτές, αλλά και λίγους ιδιώτες, ενώ δυνητικά μπορούσε να παρακολουθηθεί κάθε αριθμός του συγκεκριμένου δικτύου. Η λίστα είχε δύο κατηγορίες παρακολουθούμενων. Τον πυρήνα του κράτους, έστω και σε τηλέφωνα που είχε και η κουτσή Μαρία, δηλαδή μη επαγγελματικά, και κάποιους άσχετους. Αν κάποια κατηγορία τηλεφώνων μπήκε για ξεκάρφωμα και ποια, είναι το κυρίαρχο ερώτημα του οποίου η απάντηση καθορίζει όχι ποιοι, αλλά ποιοι μαζί το έκαναν.


ΣΕ ΚΑΘΕ περίπτωση, οι «σκιές» του 2004 είναι πραγματικά σκιές μπροστά στις δυνατότητες των «θεσμικά» εγκατεστημένων λογισμικών, που σαρώνουν σήμερα τα δίκτυα και υφαρπάζουν κάθε μορφής ηλεκτρονική επικοινωνία, με τις τυπικές ή παράτυπες επισυνδέσεις.

gimar@enet.gr