Ψωνίζεις με κάρτα; Είσαι ο πελάτης και το προϊόν. Από την “ευκολία” στην επιτήρηση – Όταν κάθε σου αγορά λέει περισσότερα απ’ όσα αγοράζεις.

 

Καλώς ήρθες στον ψηφιακό πολιτισμό, εκεί που:

• κάθε σου απόδειξη είναι αναφορά συμπεριφοράς,
• κάθε κάρτα είναι και ένας αισθητήρας,
• και κάθε σου επιλογή τροφοδοτεί μια οικονομία που δεν σε θέλει ελεύθερο, σε θέλει προβλέψιμο.

Στην αρχή, στο έδωσαν ως "ευκολία". Μετά το έκαναν "τάση". Τώρα είναι υποχρέωση.
Όχι γιατί σε αγαπάνε, αλλά γιατί όταν πληρώνεις με κάρτα:

• Δεν είσαι πελάτης.
• Δεν είσαι καν καταναλωτής.
• Είσαι πακέτο δεδομένων.

🧾 Πληρώνεις; Καταγράφεσαι.

Το σουβλάκι σου, το βενζινάδικο, το φαρμακείο, το περίπτερο, ακόμα και η προσφορά 1+1 στα jumbo – όλα μπαίνουν στο προφίλ σου. Στατιστικές, αλγόριθμοι, αξιολογήσεις.

Και ναι, αυτή η λέξη που ακούς στις ειδήσεις – "credit scoring" – είναι ακριβώς αυτό:
μια μυστική βαθμολογία που δεν βλέπεις, δεν εγκρίνεις, δεν αλλάζεις, αλλά σε ακολουθεί παντού.

Κάποια μέρα θα πας να πάρεις δάνειο ή να νοικιάσεις ένα σπίτι. Και κάποιος θα δει τα “κόκκινα” στο scoring σου γιατί αγόρασες delivery 5 φορές τη βδομάδα και δεν πλήρωσες ποτέ με έμβασμα ένα φροντιστήριο.
Γιατί; Γιατί αυτό το θεωρούν “αστάθεια”.

🔍 Ποιος παρακολουθεί; ΟΛΟΙ.

• 🏦 Οι τράπεζες, γιατί είσαι πελάτης μόνο στα χαρτιά – στην πράξη, είσαι “διαφημιστικό κοινό” και “προϊόν ανάλυσης”.
• 🏢 Οι data brokers, γιατί τα στοιχεία της συναλλαγής σου είναι πιο πολύτιμα απ’ το ίδιο το ποσό.
• 🏛️ Το κράτος, γιατί ο τελικός στόχος είναι ένα πλήρως διαφανές προφίλ ζωής για κάθε πολίτη – σε πραγματικό χρόνο.

Ας μην κοροϊδευόμαστε. Το ελληνικό κράτος δεν έχει ούτε τα skills ούτε την υποδομή για τόσο advanced σύστημα παρακολούθησης. Αλλά δεν χρειάζεται.
Αρκεί να αγοράσει ή να συνεργαστεί με εταιρείες που το έχουν ήδη. Και το κάνει. Ήδη.

🧨 Η κατάργηση των μετρητών είναι βόμβα στα θεμέλια της ελευθερίας.

Θα σου το πουν "ψηφιακή πρόοδος", "χτύπημα στη φοροδιαφυγή", "εκσυγχρονισμός".
Αλλά στην πράξη είναι:

• 🛑 Η κατάργηση της ανωνυμίας στην αγορά.
• 🛑 Η μεταφορά εξουσίας από τον πολίτη σε αλγόριθμους.
• 🛑 Η μετατροπή του κράτους σε παρατηρητή της καθημερινότητάς σου.

Δεν είμαστε κατά της τεχνολογίας.
Αλλά όταν κάθε τεχνολογική πρόοδος συνοδεύεται από παραίτηση δικαιωμάτων, τότε δεν είναι πρόοδος. Είναι παγίδα.

🎯 Διευκρίνιση, πριν τρελαθούμε όλοι:
Όχι, τα μετρητά δεν έχουν (ακόμα) απαγορευτεί πλήρως στην Ελλάδα.
Αλλά πρακτικά, έχουν περιθωριοποιηθεί.
Δεν μπορείς να κάνεις καμία συναλλαγή άνω των 500€ χωρίς τραπεζική μεσολάβηση.
Δεν μπορείς να πληρώσεις ενοίκιο ή μισθό χωρίς λογαριασμό.
Και αν δεν ξοδέψεις με κάρτα το 30% του εισοδήματός σου, σε περιμένει πέναλτι από την εφορία.
Άρα όχι, δεν σου τα πήραν από τα χέρια.
Απλώς φρόντισαν να στα κάνουν άχρηστα.

🤡 “Πλήρωνε με το κινητό – είναι πιο άνετο”.

Αλήθεια; Ή μήπως απλά:

• είναι πιο tracking-friendly;
• σου μπλοκάρεται από απόσταση;
• και σε βάζει σε dependency mode, σε φάση “αν δεν το έχω πάνω μου, είμαι αποκλεισμένος”;

Μια μέρα που θα σου χρειαστεί να κινηθείς εκτός συστήματος – είτε για λόγους προσωπικούς, είτε γιατί το κράτος ξαφνικά σε αντιμετωπίζει ως “ύποπτο” – θα ψάχνεις τα παλιά σου μετρητά και θα ’χεις ξεχάσει πώς είναι.

💡 Ψηφιακή ταυτότητα + Ψηφιακό χρήμα = Κλείδωμα συμπεριφοράς.

Αν σου λέγαμε το 2005 ότι θα υπάρχει app που θα σου λέει “δεν μπορείς να πληρώσεις για τσίχλες γιατί δεν είσαι verified”, θα γέλαγες.
Τώρα είναι σενάριο χρήσης.

Κάθε ψηφιακή υπογραφή, κάθε αγοραστική συμπεριφορά, κάθε “προτίμηση” θα γίνεται στοιχείο αξιολόγησης.
Και σε κάποια φάση:

• Το κράτος θα θέλει να “πριμοδοτεί” τις “καλές συμπεριφορές”.
• Και ξαφνικά θα γεννηθεί ο ψηφιακός κοινωνικός πόντος – made in Greece edition.

🔚 Δεν είναι συνωμοσία. Είναι σχέδιο.

Οι μεγάλοι οργανισμοί το λένε στα ίσια:

• Η Visa ανακοίνωσε πρόσφατα συνεργασίες για predictive consumer behavior.
• Η Mastercard έχει προγράμματα social impact scoring.
• Η Ε.Ε. συζητά πλαίσιο για ψηφιακό ευρώ με χαρακτηριστικά tracing & compliance.

Δεν σε ρωτάει κανείς.
Το μόνο που περιμένουν είναι να συνηθίσεις.

✊ Τα μετρητά δεν είναι ξεπερασμένα. Είναι αντιστάθμισμα.

Είναι το μόνο που δεν λέει κάτι για σένα.
Δεν αναγνωρίζει προτιμήσεις, πολιτικές θέσεις, σεξουαλική ζωή, ανασφάλειες, χρέη ή "ανωμαλίες στο μοτίβο".

Είναι εσύ χωρίς ερμηνεία.

Και γι’ αυτό τους χαλάει.