Αλήθειες που δεν αντέχει η εθνική αφήγηση.

 

Η Ιστορία, λένε, τη γράφουν οι νικητές.

Στην Ελλάδα, όμως, τη γράφουν συνήθως… τα υπουργεία Παιδείας, με έγκριση από τη μαμά, τον παπά και τον πολιτευτή.

Το αποτέλεσμα;
Ένας λαός που “έμαθε” ότι είμαστε πάντα οι καλοί, οι ήρωες, οι προδομένοι, οι γενναίοι.
Ποτέ οι σφαγείς, οι λάθος, οι μπερδεμένοι, οι άνθρωποι.

Ε, λοιπόν, ώρα να πούμε μερικά πράγματα όπως είναι.
Γιατί χωρίς ειλικρίνεια, πατρίδα δεν στέκεται.

📜 1. Το 1821 δεν ήταν επανάσταση ενωμένων Ελλήνων – ήταν εμφύλιος με διαλείμματα

Το '21 είναι το ιερό τοτέμ της εθνικής μνήμης.
Όμως η αλήθεια είναι ότι:

– Στην αρχή κανένας δεν ήθελε επανάσταση.
Οι κοτζαμπάσηδες (οι τοπικοί άρχοντες) φοβόντουσαν μη χάσουν τα προνόμιά τους.
– Η Φιλική Εταιρεία είχε πολλές αποτυχημένες πρώτες απόπειρες
– Και όταν ξεκίνησε η Επανάσταση… οι ίδιοι οι Έλληνες σφαζόντουσαν μεταξύ τους

Όχι μία φορά. Δύο.
Εμφύλιοι το ’23 και το ’24.
Ενώ ο Κολοκοτρώνης πολεμούσε τους Τούρκους, άλλοι Έλληνες… τον φυλάκισαν.

Και όταν τελικά πέτυχε η επανάσταση;
Ήρθαν οι ξένες Δυνάμεις και αποφάσισαν ποιος θα γίνει βασιλιάς.
Όχι οι Έλληνες.

🤐 2. Δεν “ήμασταν όλοι Χριστιανοί”: Οι μουσουλμάνοι Έλληνες και η πολιτισμική σκούπα

Ο εθνικός μύθος μας λέει ότι “οι Έλληνες ήταν όλοι σκλαβωμένοι Χριστιανοί” και οι κακοί ήταν οι Τούρκοι.

Ναι, αλλά υπήρχαν:

– Έλληνες μουσουλμάνοι (με ελληνική γλώσσα και καταγωγή)
– Εβραίοι Έλληνες, κυρίως στη Θεσσαλονίκη
– Αλβανόφωνοι και Βλαχόφωνοι πληθυσμοί που πολέμησαν για την Επανάσταση
– Σλάβοι Μακεδόνες, που ζούσαν στην ελληνική επικράτεια

Όλοι αυτοί… εξαφανίστηκαν από τα βιβλία.
Ή αλλοιώθηκαν σταδιακά με προπαγάνδα, πιέσεις, διωγμούς ή απλώς λήθη.

Δεν ταιριάζουν στην αφήγηση του "καθαρού Έλληνα", βλέπεις.

🏛️ 3. Η “Μεγάλη Ιδέα” σκότωσε περισσότερους Έλληνες απ’ ό,τι εχθρούς

Η εθνική αφήγηση μας λέει ότι οι Έλληνες ήθελαν να απελευθερώσουν τη Σμύρνη και τον Πόντο.

Αλλά:

– Η Εκστρατεία στη Μικρά Ασία το 1919 ήταν επιλογή μιας κυβέρνησης με όραμα… επεκτατικό και τυχοδιωκτικό
– Οι Έλληνες πήγαν ως “ελευθερωτές” — αλλά πολλοί ντόπιοι δεν τους είδαν έτσι
– Ο στρατός προχωρούσε σε πλιάτσικα, καταστροφές, στρατιωτικά λάθη
– Και όταν ήρθε η κατάρρευση το 1922… 700.000 πρόσφυγες έχασαν τα πάντα.

Η ιστορία το λέει “Μικρασιατική Καταστροφή”.

Η αφήγηση το λέει “δεν φταίγαμε εμείς”.

Όχι. Φταίγαμε. Και πολύ.

📚 4. Το Πολυτεχνείο δεν έριξε τη Χούντα – αλλά κράτησε τη φλόγα ζωντανή

Άλλος ένας μύθος:
Το Πολυτεχνείο “έριξε τη Χούντα”.

Λάθος.
Η Χούντα έπεσε το 1974 μετά την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο.
Οι στρατηγοί παρέδωσαν την εξουσία επειδή τα έκαναν μαντάρα.

Το Πολυτεχνείο ήταν μια ηρωική εξέγερση φοιτητών
που καταπνίγηκε με τανκ. Με νεκρούς. Με αίμα.

Δεν έριξε τη Χούντα.
Αλλά έδειξε ότι υπάρχει ακόμα ζωή. Αντίσταση. Συνείδηση.

Αυτή είναι η αξία του. Όχι τα παραμύθια.

🧹 5. Τα "εθνικά καθαριστήρια" μετά τον Β' Παγκόσμιο

Μετά την Κατοχή, η Ελλάδα:

– δεν δίκασε σχεδόν κανέναν συνεργάτη των ναζί
– πολλοί ταγματασφαλίτες (που συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς) μπήκαν στη Διοίκηση
– το Κράτος κυνηγούσε τους αριστερούς, όχι τους φασίστες

Η “εθνική ενότητα” έγινε με σιγή, φόβο και ξύλο.
Στα σχολεία μαθαίναμε για τους “κακούς αντάρτες” και τους “ήρωες εθνικόφρονες”.

Και οι μνήμες των μαρτυρικών χωριών όπως το Δίστομο ή τα Καλάβρυτα…
ξεχάστηκαν επίσημα για δεκαετίες.

Γιατί δεν συνέφερε το αφήγημα.

🎭 6. Η εθνική μας ιστορία είναι γεμάτη ήρωες – που πρώτα τους προδώσαμε

Κολοκοτρώνης; Φυλακίστηκε.
Καποδίστριας; Δολοφονήθηκε.
Βελουχιώτης; Κυνηγήθηκε από παντού και αυτοκτόνησε.
Παπαφλέσσας; Τον θεωρούσαν “γραφικό” πριν γίνει σύμβολο.

Αυτό είναι κάτι που δεν αλλάζει στην Ελλάδα:

Πρώτα προδίδουμε τον ήρωα.
Μετά τον κάνουμε άγαλμα.

Και μετά ξεχνάμε γιατί τον προδώσαμε.

Ούτε δεξιά, ούτε αριστερά. Μόνο ευθεία:

“Δεν υπάρχει αγάπη χωρίς ειλικρίνεια.
Αν αγαπάς την Ελλάδα, να τη βλέπεις όπως είναι:
Πληγωμένη, περήφανη, ανθρώπινη. Όχι cartoon.

Η Ιστορία δεν είναι παραμύθι.
Είναι καθρέφτης.
Αν δεν τολμάς να κοιτάξεις, θα μείνεις παιδί για πάντα.”

Zouzouni News – Εκεί που η Ιστορία δεν είναι like. Είναι γνώση.