Προσδεθείτε, οι πιο εντυπωσιακές «κωλοτούμπες» είναι ΣΥΡΙΖΑ

Οι μικρές και μεγάλες καθημερινές υπαναχωρήσεις του ΣΥΡΙΖΑ από τις διακηρυγμένες θέσεις του μας προετοιμάζουν για τη μεγάλη «κωλοτούμπα» στην περίπτωση κατά την οποία κερδίσει τις εκλογές, κάτι εξαιρετικά πιθανό με βάση τις δημοσκοπήσεις και τη διαμορφωμένη πολιτική δυναμική....
 
Η πολυγλωσσία των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ θολώνει εκ των πραγμάτων τις προγραμματικές θέσεις του κόμματος και προσφέρει το απαραίτητο άλλοθι για την αναγκαία στροφή από τον αντιπολιτευτικό ακτιβισμό στον κυβερνητικό ρεαλισμό όταν και εφόσον έρθει εκείνη η στιγμή.


 Ο Αλέξης Τσίπρας ξεκίνησε από την καταγγελία του μνημονίου και φτάσαμε στην «επανεξέταση της υπάρχουσας στρατηγικής», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο ίδιος στην επιστολή του προς τους ηγέτες της ευρωζώνης. Και στο θέμα της παραμονής ή όχι στο ευρώ υπήρξε μια εντυπωσιακή αναδίπλωση, αφού μέχρι και η ακραία συνιστώσα ΚΟΕ (Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας) αναγκάστηκε να αποκηρύξει τη διακηρυγμένη θέση της για έξοδο από τη ζώνη του ευρώ. 


Η ιδέα του δημοψηφίσματος που δημοσιοποιήθηκε από τον Νίκο Βούτση μαζεύτηκε άρον άρον από άλλα στελέχη του ενιαίου πλέον κόμματος. Ο Γιάννης Δραγασάκης εισήγαγε προχθές τον όρο «πολιτική» και όχι «νομική καταγγελία του μνημονίου», άλλα λέει ο Μηλιός, άλλα ο Ρούντι και η ΡΟΖΑ (πρόκειται για Συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ για όσους δεν γνωρίζουν την εσωτερική κομματική γεωγραφία).


Οι προσεκτικοί παρατηρητές διαπιστώνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε πριν από τις εκλογές της 6ης Μαΐου να υιοθετεί όλο και πιο light θέσεις και συνέχισε με εντεινόμενο ρυθμό μετά τις εκλογές τις σχετικές προσαρμογές. Μπορούμε μάλιστα να προβλέψουμε πως όσο οι δημοσκοπήσεις ανεβάζουν τα ποσοστά του τόσο θα διολισθαίνει από τις αρχικές του θέσεις και ο προεκλογικός λόγος θα γίνεται όλο και πιο «στρογγυλεμένος», ανοιχτός σε πολλές ερμηνείες. 


Οι τρεις εβδομάδες που απομένουν μέχρι τις εκλογές είναι πολύς χρόνος στην πολιτική. Ο Τσίπρας και τα στελέχη του, όσο δέχονται ισχυρές πιέσεις από τα αριστερά (για παράδειγμα, ο Αλέκος Αλαβάνος στο εσωτερικό και ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ στο εξωτερικό), όλο και θα αναγκάζονται να αναπροσαρμόζουν τις θέσεις τους. Μόνο που αν συνεχίσουν με τον ίδιο ρυθμό, υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να μη μείνει τίποτα από το κόμμα της πολιτικής αμφισβήτησης μέχρι να φτάσουμε στις κάλπες. 


Αν ο ΣΥΡΙΖΑ αναδειχθεί πρώτο κόμμα χωρίς να εξασφαλίσει την αυτοδυναμία, θα αναγκαστεί σε κυβέρνηση συνεργασίας με τη Δημοκρατική Αριστερά ή ακόμη και με το ΠΑΣΟΚ (τα υπόλοιπα σενάρια, π.χ. συνεργασία με ΚΚΕ ή Καμμένο, μοιάζουν απίθανα) και είναι βέβαιο πως θα αναγκαστεί σε νέους συμβιβασμούς προκειμένου να επιτευχθεί μια μίνιμουμ προγραμματική συμφωνία. Συνεπώς, μαζί με την πολυγλωσσία, θα είναι ένα δεύτερο ισχυρό άλλοθι για να μην τηρήσει τις υποσχέσεις του.


Είναι φανερό πως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πολλά περιθώρια για ακούσιες και εκούσιες προσαρμογές και άρα όλες τις προϋποθέσεις να γίνει μια βολική κυβέρνηση. Θα κινηθεί στο πλαίσιο του μνημονίου, θα αξιοποιήσει την αλλαγή του κλίματος στην ευρωζώνη (ευρωομόλογα κ.λπ.) και θα απορροφήσει ευκολότερα τους κοινωνικούς κραδασμούς ως νέο και αριστερό κόμμα. Αρα θα έχει τις μεγαλύτερες δυνατές πολιτικές αντοχές για να εφαρμόσει τα δύσκολα οικονομικά μέτρα που έχουμε μπροστά μας και τα οποία βεβαίως θα πληρώσουν οι πολίτες. 


Είμαι βέβαιος ότι θα τα καταφέρει καλύτερα από τον Γιώργο Παπανδρέου που σε έξι μήνες έφτασε από το «λεφτά υπάρχουν» στο μνημόνιο που ισοπέδωσε τη χώρα και την κοινωνία. Οσον αφορά στην Κεντροδεξιά, αυτή θα έχει μια θαυμάσια ευκαιρία στην αντιπολίτευση να επουλώσει τις πληγές της, να βρει ιδέες, νέα πρόσωπα και να ανασυνταχθεί χωρίς το άγχος της κυβερνητικής καταστροφής.

Koytras_b@yahoo.gr