Ν. Κακλαμάνης: Οι περί βιωσιμότητας δηλώσεις του Τ.Τ. είναι τουλάχιστον ατυχείς, οικονομικά αβάσιμες και έωλες.

Άρθρο του Νικήτα Κακλαμάνη για το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο
Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί τον κουμπαρά της λαϊκής αποταμίευσης. Είναι συνώνυμο της εγγύησης και της αξιοπιστίας για τον λαϊκό καταθέτη....

Δυστυχώς, όμως, λόγω όμως της αναξιοπιστίας της προηγούμενης πολιτικής ηγεσίας εξαναγκάστηκε να επενδύσει σε υπερβολικό βαθμό, δηλαδή ποσοστό 33% του ενεργητικού του σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου που αντιστοιχεί σε 5,5 δις € περίπου, έναντι 12% του ενεργητικού που επένδυσε η Εθνική Τράπεζα. Αυτό δημιούργησε λόγω PSI μία απώλεια μετοχών ύψους περίπου 2,8 δις € ονομαστικής αξίας. 

Το ΤΤ έχει σήμερα ενεργητικό 15,5 δις €, καταθέσεις 10,9 δις € και δανεισμό 8 δις € ήτοι περίπου 70% των καταθέσεων, ποσοστό πρωτοφανές για τα τραπεζικά ιδρύματα παγκοσμίως. Τα δάνειά του είναι εξασφαλισμένα (στεγαστικά, εγγυήσεις δημοσίου) και οι επισφάλειές του κυμαίνονται στο 5% περίπου, επίσης ποσοστό έκπληξη για ανώνυμο τραπεζικό ίδρυμα.
Στο ΤΤ το ποσοστό του δημοσίου ως μετόχου ανέρχεται σε 34%, των ΕΛΤΑ σε 10%, της Εθνικής Τράπεζας σε 6,075%, της Eurobank σε 6,075% και των λαϊκών μετόχων σε 44% αγορασμένο με μέσο όρο τιμής μετοχής τα 5 € ήτοι ο λαϊκός επενδυτής έχει επενδύσει πάνω από 5,5 δις € (115.000.00 μετοχές Χ 5).

Η σκέψη για σπάσιμο του ΤΤ σε good bank (καλή τράπεζα) και bad bank (κακή τράπεζα) δεν μπορεί να γίνει διότι τα πορίσματα: 
(α) της Alvarez και Marsal (διορισμένων συμβούλων από το ελληνικό δημόσιο !) και
(β) της Deloitte (εταιρείας ορκωτών λογιστών)
απεφάνθησαν ότι ΔΕΝ υπάρχει “bad δραστηριότητα” στο ΤΤ. Αντιθέτως, προτείνουν να ανακεφαλαιοποιηθεί και να μείνει αυτόνομο διότι με όρους ισολογισμού και στοιχείων ενεργητικού δεν υπάρχει “bad δραστηριότητα”.
Τη μόνη “bad δραστηριότητα” αποτελούν οι 3.250 εργαζόμενοι, εκ των οποίων 800-900 είναι δημόσιοι υπάλληλοι, που στοιχίζουν 155 εκ. € ετησίως.

Το θέμα αυτό λύνεται άμεσα εφόσον ενεργοποιηθεί ο νόμος 3082/2002 βάσει του οποίου το ΤΤ μετατράπηκε σε Α.Ε. Στον νόμο αυτό αναφέρεται ότι όταν αλλάζει η μετοχική σύνθεση του ΤΤ δύναται να ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός των μετατάξεων, άρα οι 900 υπάλληλοι του ΤΤ μπορούν να μεταταχθούν στο δημόσιο, εκεί δηλαδή όπου τελικά ανήκουν.
Με την ενεργοποίηση προγραμμάτων εθελουσίας εξόδου θα μπορούσαν να αποχωρήσουν επιπλέον 500 εργαζόμενοι. 

Συνεπώς, θα είχαμε μείωση προσωπικού κατά 1.350 περίπου άτομα, χωρίς να δημιουργείται πρόβλημα για τους εργαζόμενους. Με τον τρόπο αυτό η μείωση της μισθοδοσίας θα φθάσει περίπου στο 35%, δηλαδή σε 55 εκ € ετησίως. Επομένως, το ΤΤ θα μπορεί να λειτουργεί 147 καταστήματα με αριθμό εργαζομένων που θα ανέρχεται σε 2.000, αριθμός ο οποίος αν συγκριθεί με όρους κόστους προσωπικού θεωρείται άριστος.
Στο ΤΤ σήμερα πάνω από 70.000 μικρομέτοχοι έχουν επενδύσει 5,5 δις €. Αν αυτοί οι μέτοχοι χάσουν την ελπίδα μελλοντικής απόδοσης της πενιχρής τους σήμερα επένδυσης, αυτό θα αποτελέσει ακαριαίο πλήγμα στη μετοχική ιδέα, άρα τορπίλη σε οποιαδήποτε προσπάθεια αναδιάταξης του τραπεζικού συστήματος. Διότι ποιός σώφρων θα θελήσει να επενδύσει τα λεφτά του σε ιδιώτες εφόσον ακόμα και το ελληνικό δημόσιο επέδειξε μέγιστη αφερεγγυότητα;

Επίσης ποιός θα καλύψει τις απώλειες που θα έχουν τα ΕΛΤΑ και οι οποίες θα ανέρχονται σε 100 εκ. € περίπου, λόγω της απομείωσης της συμμετοχής τους;; 
Το κράτος οφείλει να ανακεφαλαιοποιήσει το ΤΤ μέσω του ταμείου χρηματοπιστωτικής σταθερότητας ή το ESM ή το EFSF τουλάχιστον για τη ζημιά που υπέστη από το “κούρεμα” των ομολόγων ύψους από 2,8 έως 3,2 δις €. (Σύμφωνα με τελευταία της ανακοίνωση η Alvarez και Marsal ομιλεί για ζημιές στον ισολογισμό ύψους 2 δις €).

Οι περί βιωσιμότητας δηλώσεις είναι τουλάχιστον ατυχείς, οικονομικά αβάσιμες και έωλες. Η κεντρική τράπεζα του Βελγίου στην περίπτωση της Fortis, η οποία ανακεφαλοποιήθηκε με 100 δις €, η κεντρική τράπεζα της Ιρλανδίας ή οι αντίστοιχοι υπουργοί οικονομίας γιατί δεν έκαναν δηλώσεις περί μη βιωσιμότητας της Bank of Ireland και Allied Irish Bank την οποία ανακεφαλαιοποίησαν με 70 δις €;

Γιατί ο κύριος Προβόπουλος δεν προειδοποίησε το ελληνικό δημόσιο να μην πιέζει το ΤΤ να αγοράζει ομόλογα του; 
Σε ποια χώρα του κόσμου ο δηλών περί απαξίωσης της περιουσίας του λαού (φορολογούμενων και μικρομετόχων) αρμόδιος υπουργός δεν θα βρισκόταν στο εδώλιο του κατηγορουμένου;
Ποιο χρηματιστήριο του κόσμου ανέστειλε τη διαπραγμάτευση τραπεζικών μετοχών;

Και με όλα αυτά θα αναρωτιόταν κανείς, υπάρχει λύση; 
Ασφαλώς και υπάρχει. Μια λύση είναι για παράδειγμα σε πρώτο στάδιο η συγχώνευση του ΤΤ με το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων (το εμπορικό κομμάτι με ενεργητικό € 7,1 δις, καταθέσεις € 4,1 δις, δάνεια € 5,29 δις, υποθήκες € 2 δις, σύμφωνα με στοιχεία του 2011) και σε δεύτερο στάδιο η ανακεφαλαιοποίηση με ποσό ίσο με τη ζημία που υπέστη από το κούρεμα των ομολόγων που κατείχε, για το καλό των 70.000 μικρομετόχων, της περιουσίας των ΕΛΤΑ αλλά και του δημοσίου.

Η αλήθεια είναι ότι δεν πρέπει μόνο να ομιλούμε περί αξιοπιστίας στο εξωτερικό ενώ την ίδια στιγμή στο εσωτερικό να διαλύουμε τη φήμη και την ιστορία του θεσμού της λαϊκής αποταμίευσης, τορπιλίζοντας τη μετοχική ιδέα και τινάζοντας στον αέρα το εγχώριο τραπεζικό σύστημα το οποίο λέμε ότι δήθεν θέλουμε να διασώσουμε.
Η επέμβαση του πρωθυπουργού πρέπει να είναι άμεση. Η σωτηρία του ΤΤ είναι επιβεβλημένη!

 parapolitika.gr