Money sucks

Μεγάλωσα με λίγα χρήματα κι πολλή αγάπη. Από πολύ μικρό, οι γονείς μου με έπαιρναν μαζί τους στο εξωτερικό γιατί θεωρούσαν το ταξίδι στην αλλοδαπή απαραίτητη διαπαιδαγώγηση, εφόδιο για να σπάσουν από νωρίς οι όποιες προκαταλήψεις κι δοξασίες ενός παιδιού που μεγάλωνε σε ένα μικροαστικό περιβάλλον τίγκα στη μοιρολατρία, τις αθυροστομίες κι τα κρυμμένα πάθη.

Στην μετέπειτα πορεία δεν με....
απασχόλησε ποτέ το χρήμα ως πρώτιστος σκοπός γιατί ποτέ δεν διαπαιδαγωγήθηκα να το θεωρώ κύριο στόχο, ό,τι είχα από χαρτζηλίκι το ξόδευα σε βιβλία, σε μπουρδέλα κι σε τσάρκες περπατώντας στην Αθήνα που μου φαινόταν τεράστια κι αποπνικτική, γεμάτη μυστικά κι αλήθειες, νόμιζα τότε ότι η αλήθεια είναι ο κύριος σκοπός του ανθρώπου, αγνοώντας ότι οι πλασματικές αξίες της καθημερινής ζωής δημιουργούνται από εμάς τους ίδιους με μοναδικό σκοπό τη μεταμόρφωση του αβυσαλλέου χάσματος της ανθρώπινης ύπαρξης σε συμβατικότητες κι καθημερινές ασχολίες με σκοπό την βεβιασμένη αλλά μάταιη απόδραση από το θάνατο.

Τα χρήματα είναι σημαντικά για τα προς το ζην, για να μην πεινάω κι να μη κρυώνω. Δεν ξόδεψα ποτέ κάτι χωρίς ουσιαστικό λόγο, γιατί ο περιορισμός του βαλάντιου σε κάνει παντοδύναμο στον μικρό, δικό σου πεπερασμένο χώρο.

Φυσικά τα λεφτά ειδικά στην χυδαία καταναλωτική μανία των 90′ς απέκτησαν άλλη υπόσταση, τα εορτοδάνεια κι τα διακοποδάνεια δίνονταν αφειδώς γιατί πολύ απλά ζητούνταν από καταναλωτές της μεγάλης ιδέας: 

Έλληνας-Φίρμα-Μπουζούκια-Αριστοτέλης-Πούτσος-Πόρσε.

Προσωπικά η κρίση δεν με έχει επηρεάσει καθόλου γιατί δεν είχα ποτέ άχρηστα επιδόματα για τα οποία να ουρλιάζω που τα έχασα, δεν έχω εμπλακεί σε καμία μίζα, είμαι πολύ αγνός από οποιαδήποτε κομματική γραμμή, δεν έχω κακομάθει σε αγορές του οποιουδήποτε gadget, δεν βλέπω τηλεόραση κι γενικά το χρήμα δεν με καθορίζει. Το έχω φυσικά ανάγκη κι πληρώνομαι για τη δουλειά που κάνω αλλά το λειτούργημα του επαγγέλματος μεταμορφώνει τη μεταλαμπάδευση της γνώσης σε διδαχή κι καθημερινή άσκηση, μετατρέπει τους αριθμούς, τα δόγματα κι τους νόμους της επιστήμης σε κάτι ουσιαστικότερο: Στην προσφορά, στην ανακάλυψη, στη συντροφικότητα, στην στιγμιαία ελευθερία των προσωκρατικών φιλοσόφων.

Τελικά η απαλλαγή από το άγχος της απόκτησης περισσότερων χρημάτων για την απόκτηση περισσότερων αγαθών για περισσότερη μόστρα κι περισσότερο εθελοτυφλισμό από την σιγουριά του θανάτου, είναι καταπραϋντική κι νηφάλια.

Σαν να σε κάνει για λίγα δευτερόλεπτα περισσότερο ευτυχή και χαρούμενο.

the elf at bay
money sucks