Μέτρα, στύψιμο, κατοχή και αποτυχία!

Έλληνες κι Ευρωπαίοι, πάνε να μας τρελάνουν. Για τους πολιτικούς ο λόγος, όχι οι πολίτες.

Γίνεται της τρελής όλο τον περασμένο μήνα με το αν θα πάρουμε την δόση, λεφτά μέχρι τα μέσα Ιουλίου λέει ο ένας ότι έχουμε, θα βγούμε από το ευρώ λέει η άλλη, τελικά οι ξένοι....

κι αφού είδαν ότι συναίνεση δεν υπάρχει στην Ελλάδα, λένε θα σας τη δώσουμε και κάτι παραπάνω.

Κι αφού συζητάνε εδώ τα μέτρα και ...ξεσηκώνονται οι σοσιαλιστές βουλευτές του κυβερνώντος, βγάζει μια έκθεση χθες η τρόικα και λέει, αποτύχατε, υπάρχει θέμα με την δόση!

Φαντάζομαι θα καταλάβατε το...timing!

Ο κόσμος τρελαίνεται καλοκαιριάτικα και νομίζει μέσω του φόβου που σπείρουν τα εγχώρια ΜΜΕ, ότι στο τέλος του μήνα Ιουλίου δεν θα πάρει μισθούς και συντάξεις.

Και αναρωτιέμαι υπάρχει κανείς στην χώρα μας που να πιστεύει κάτι τέτοιο και δεν είναι νοήμων να καταλάβει, ότι και αυτή η έκθεση της τρόικα είναι στα πλαίσια της πίεσης για να περάσει η ελληνική κυβέρνηση τα σκληρά μέτρα;

Με λίγα λόγια, καταλαβαίνουμε ότι την κεντρική διαχείρηση της χώρας εδώ και καιρό δεν την έχει το Μαξίμου,αλλά η Μέρκελ και η παρέα της;

Όλα τα υπόλοιπα κύριοι, είναι για εσωτερική κατανάλωση και εξυπηρετούν πολιτικές σκοπιμότητες.

Κι έχω να κάνω μια πρόταση!

Μόνο ένας τρόπος υπάρχει να σταματήσει αυτή η τρομοκρατία του κόσμου. Να σταματήσουν τα ΜΜΕ να φιλοξενούν ΟΛΟΥΣ τους πολιτικούς στα παράθυρά τους.

Όταν τους αποκλείσεις δεν έχουν βήμα να λένε τις απίστευτες μπαρούφες τους, που αναλώνονται στην αέναη κόντρα μεταξύ των πρώην και των νυν και κάνεις μόνο σκληρή κριτική, χωρίς να υπάρχει καμία μα καμία σκοπιμότητα, απλά αντικειμενική ενημέρωση, τότε ο τόπος θα γίνει καλύτερος.

Θα μου πεις τι, θα γυρίσουμε στα χρόνια της ΥΕΝΕΔ;

Όχι, απλά τα περισσότερα ΜΜΕ είναι συνένοχα για την κατάσταση αυτή χωρίς αμφιβολία. Κι αν θέλει ένα ΜΜΕ να καλέσει έναν πολιτικό, να τον ¨χτυπήσει" σαν χταπόδι. Μην του χαριστεί.

Αλλά κι αυτό να γίνει, θα ρωτήσει κάποιος άλλος, η χώρα θα βγει από το τούνελ;

Δυστυχώς η πικρή αλήθεια είναι τα επόμενα χρόνια ίσως είναι χειρότερα από αυτά που μας αφηγούνται οι μεγαλύτεροι ότι έζησαν στα χρόνια της κατοχής.

Τουλάχιστον τότε τον εχθρό, τον ήξερες. Τον έβλεπες και γνώριζες ότι δεν πρέπει για παράδειγμα να κυκλοφορείς από κάποια ώρα και μετά γιατί υπήρχε ο κίνδυνος να σε σκοτώσουν.

Τώρα ο εχθρός, είναι ύπουλος κι αόρατος. Και δεν ξέρεις από που να φυλαχθείς.

Η αγωνία για το αύριο, σε τσακίζει. Κι όπως σε κάθε κατοχή, κάποιοι ευημερούν!

Έχει αλήθεια αυτός ο τόπος τις αντοχές, να αντιμετωπίσει και αυτόν τον εχθρό; Οι αισιόδοξοι λένε ότι πάντα τούτος ο λαός είχε τις λύσεις.

Αντιστεκόταν. Το ίδιο κάνει και τώρα. Είτε λέγεται Σύνταγμα, είτε λέγεται Μίκης στην Αριστοτέλους, είτε λέγεται ο απλός μεροκαματιάρης που ξεκινάει από το ξημέρωμα κι επιστρέφει αργά το βράδυ για να μην λείψει τίποτα από την οικογένειά του.

Προχθές μιλούσα μ έναν φίλο μου από την Θεσσαλονίκη που μου είπε ότι πρόσφατα απολύθηκε. Και για να μην πάθει τίποτα η ηλικιωμένη μάνα του, φεύγει κάθε μέρα από το σπίτι και τριγυρνάει στους δρόμους μέχρι να γυρίσει πίσω στην ίδια πάντα ώρα που σχολούσε για να μην καταλάβει τίποτα!

Ένας από τους χιλιάδες νέους άνεργους, θύμα της νέας τάξης πραγμάτων.

Τι να του πεις αυτού του ανθρώπου. "Γιάννη μου μην κλαις", ψέλισσα, "κάτι θα γίνει μην στεναχωριέσαι"!

Αρκεί όμως μόνο αυτό;

newstoday.gr