H ΣΙΩΠΗ ΤΗΣ ΑΠΟΧΗΣ

Το 50% άγγιξε η αποχή στις αυτοδιοικητικές εκλογές, ποσοστό ρεκόρ στα μεταπολιτευτικά εκλογικά δεδομένα. Αξιωματούχοι, δημοσιογράφοι και πολιτικοί αναλυτές έσπευσαν να αξιολογήσουν και να ερμηνεύσουν την πρωτοφανή αυτή συμπεριφορά του εκλογικού σώματος καθώς και...
να αποκωδικοποιήσουν το " μήνυμα " που το 50% του ελληνικού λαού προσπάθησε να στείλει στην κυβέρβηση αλλά και στο σύνολο του πολιτικού κόσμου της χώρας.
 
Κατά την ορθότερη άποψη το " μήνυμα " ήταν η απόρριψη και η αποδοκιμασία, τόσο της κυβερνητικής-μνημονιακής πολιτικής, όσο και του ισχύοντος ελληνικού πολιτικού συστήματος.     Κατά άλλη άποψη η αποχή αποδίδεται σε απαράδεκτη και ασυγχώρητη αδιαφορία των πολιτών γιά τα κοινά, ενώ κατά την επικρατέστερη φιλοκυβερνητική παρερμηνεία η αποχή μεταφράζεται σε ανοχή εκ μέρους των πολιτών της κυβερνητικής βαρβαρότητας και αναλγησίας.
 
Η κυβέρνηση, βεβαίως, υιοθέτησε μετα παρρησίας την "περί ανοχής" εκδοχή δεδομένου ότι αυτή παρέχει ένα βολικότατο άλλοθι γιά την λήψη επαχθέστερων αντιλαϊκών μέτρων.
 
Η αλήθεια είναι ότι η αποχή είναι μιά μορφή σιωπηρής διαμαρτυρίας που επιδέχεται ποικίλες ερμηνείες και αξιολογήσεις, συνήθως σε όφελος των εκάστοτε κυβερνώντων. Ετσι, καθίσταται μάλλον ατελέσφορο μέσο έκφρασης της λαϊκής δυσαρέσκειας και από γνήσια βούληση απόρριψης μπορεί εύκολα και ανενδοίαστα να μεταφραστεί ως εντολή διαιώνισης σκληρών και απάνθρωπων πολιτικών.

 Πρέπει να θυμόμαστε ότι στο πολιτικό γίγνεσθαι " η σιωπή δεν είναι πάντα χρυσός ".


    συντάκτης << η γάτα >>