«Στρατηγικές Συμμαχίες» – Η εξωτερική πολιτική των φωτογραφιών και των παραμυθιών...

 

Η Ελλάδα παίζει τον καλό σύμμαχο. Οι άλλοι παίζουν… μπιλιάρδο με το κεφάλι μας.

Κάποτε λέγαμε “ανήκουμε στη Δύση”.
Τώρα ανήκουμε στις φωτογραφίες των

summit.
Και στηριζόμαστε σε «συμμάχους» που, μόλις ανάψει φωτιά στο Αιγαίο, σφυρίζουν Μπαχ.

---

🎖️ Η Ελλάδα: Πάντα παρούσα, πάντα μόνη

• Στέλνουμε όπλα στην Ουκρανία ✅
• Φιλοξενούμε βάσεις των ΗΠΑ ✅
• Δίνουμε στρατηγικά λιμάνια και ραντάρ ✅
• Βγάζουμε λόγους υπέρ της "νομιμότητας και του διεθνούς δικαίου" ✅

Τι παίρνουμε πίσω;

• Το Oruc Reis έκανε τουρ το Αιγαίο, με τα ραντάρ των ΗΠΑ να “έχουν χαλάσει”.
• Η Γαλλία δεν ήρθε όταν το “γαλλικό αεροπλανοφόρο θα μας προστάτευε” – αλλά πέρασε μια βόλτα για φωτογραφία με Rafale.
• Η Γερμανία μιλούσε για “ίσες αποστάσεις” την ώρα που εμείς τρώγαμε απειλές για casus belli.
• Η ΝΑΤΟϊκή σιωπή; Βαθιά και ηχηρή, σαν τάφος.

---

🛢️ Οι μακέτες του EastMed – Πού είναι ο αγωγός, ρε παιδιά;

• Πριν λίγα χρόνια, ο EastMed παρουσιαζόταν σαν το έργο του αιώνα.
• Συνδέσεις Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ – ενεργειακή ανεξαρτησία – όραμα!
• Τελικά, έμεινε:
• σε ένα PowerPoint του ΥΠΕΞ
• και σε κάτι μινιατούρες που δείχναμε στα συνέδρια.
• Οι ΗΠΑ απέσυραν τη στήριξη μέσα σε ένα απόγευμα, λέγοντας "δεν βγαίνει οικονομικά".
• Η Τουρκία πανηγύρισε. Η Ελλάδα... σιώπησε.

---

⚓ Τουρκία – Ο ταραξίας που ανταμείβεται

• Η Τουρκία παραβιάζει κυριαρχικά δικαιώματα.
• Μπαίνει σε ελληνικά και κυπριακά χωρικά ύδατα σαν να μπαίνει στο Lidl.
• Συνεχίζει παράνομα γεωτρητικά προγράμματα.

Και τι παίρνει;

• F-16 από τις ΗΠΑ.
• Ρόλο διαμεσολαβητή στη Μ. Ανατολή.
• Συμφωνίες με τη Λιβύη που μας σβήνουν από τον χάρτη.

Το πρόβλημα δεν είναι η Τουρκία.
Το πρόβλημα είναι ότι κανείς από τους “συμμάχους” μας δεν αντιδρά σοβαρά.

---

🏜️ Η Λιβύη – Εκεί που χάσαμε και τα σύνορα και την αξιοπρέπεια

• Όταν η Τουρκία υπέγραψε το τουρκολιβυκό μνημόνιο (που εξαφανίζει την ελληνική ΑΟΖ), εμείς... στείλαμε διάβημα.
• Όταν ζητήσαμε να ακυρωθεί, η νέα λιβυκή κυβέρνηση το κράτησε και υπέγραψε και δεύτερο με την Άγκυρα.
• Κι εμείς;
• Κόψαμε επαφές.
• Και μετά, όταν μας ξαναχρειάστηκαν για “σταθερότητα στη Μεσόγειο”, τρέξαμε σαν υπάλληλοι εξωτερικής πολιτικής.

Το αποτέλεσμα:
Χάσαμε τη Λιβύη – και το γεωπολιτικό παιχνίδι που τη συνοδεύει.

---

🧊 Το αφήγημα της "πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής"

Αυτό το ακούμε σε κάθε βήμα:

“Κάνουμε συμμαχίες παντού. Είμαστε παρόντες στα διεθνή φόρα. Επενδύουμε σε soft power.”

✔️ Συμφωνίες με Ισραήλ
✔️ Στρατιωτική συνεργασία με Γαλλία
✔️ Αντιτρομοκρατική συνεργασία με Αίγυπτο
✔️ Συμφωνίες για LNG, FSRUs και πράσινη μετάβαση

Ωραία όλα αυτά.

Αλλά ποιος θα σταθεί δίπλα μας αν αύριο γίνει "μπαμ";

• Οι ΗΠΑ θα ζητήσουν αυτοσυγκράτηση.
• Η Γερμανία θα μιλήσει για ειρήνη.
• Η Γαλλία θα βγάλει μία δήλωση "ανησυχίας".
• Και η Τουρκία θα συνεχίσει τις “ασκήσεις”.

Πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική = Να κάνεις παρέα με όλους, αλλά να μην σε σώζει κανείς.

---

📸 Η εξωτερική πολιτική των φωτογραφιών

• Υπογραφή αμυντικής συμφωνίας = ✔️
• Selfie με Macron = ✔️
• Παρουσία σε σύνοδο με Trump = ✔️
• Αναβάθμιση νησιών και εξοπλιστικά = ✖️
• Αντιμετώπιση τουρκικών προκλήσεων = ✖️

Ζούμε σε μια ψηφιακή διπλωματία, όπου το βασικό KPI είναι αν βγήκαμε ωραίοι στη φωτογραφία με τον υπουργό εξωτερικών της Ιαπωνίας.
Όχι αν έχουμε ασφαλή εθνικά σύνορα.

---

📣 Συμπέρασμα

Η Ελλάδα δεν έχει εξωτερική πολιτική.
Έχει πολιτική events και δηλώσεων.

Και όταν έρθει η ώρα να μετρήσουμε ποιοι είναι πραγματικά δίπλα μας, θα δούμε:

• Μια Ευρώπη που ψάχνει τη μούρη της στο καθρέφτη.
• Ένα ΝΑΤΟ που φοβάται να πει την λέξη "Τουρκία" δυνατά.
• Κι εμείς να κάνουμε “διάβημα” γιατί το Oruc Reis έκανε ακτοπλοϊκή γραμμή μέχρι το Καστελόριζο.

---

🟥 Μοιράσου το αν σε έχουν ταΐσει "στρατηγική ψυχραιμία" ενώ βλέπεις γεωτρύπανα με τουρκικές σημαίες.
🟦 Άφησε σχόλιο αν πιστεύεις πως η μόνη σταθερή συμμαχία είναι αυτή που έχει ο ελληνικός ΥΠΕΞ με το πρεσάκι μαλλιών του.