Βάσια Ζάιτσεφ ο φόβος και ο τρόμος των Γερμανών στον Β παγκόσμιο Πόλεμο. (Η αληθινή ιστορία)

Χθες βράδυ η τηλεόραση είχε μια ωραία ταινία (Εχθρός προ των Πυλών) με φόντο την μάχη του Στάλιναγκραντ και θέμα τον Βάσια Ζάιτσεφ έναν ελεύθερο σκοπευτή του κόκκινου στρατού που είχε σκοτώσει πολλούς Γερμανούς, για την ακρίβεια 243, ανεπίσημα 400, σε μόλις 37 ημέρες....

Αυτό μου θύμισε την ιστορία, που είναι εν μέρει αληθινή στην ταινία και την έχω διαβάσει στο βιβλίο "Enemy at the Gates: The Battle for Stalingrad" του Γουίλιαμ Κρεγκ, ο οποίος περιγράφει τα γεγονότα της Μάχης του Στάλινγκραντ από το 1942 ως το 1943..

Επειδή αξίζει τον κόπο διαβάστε την πραγματική ιστορία.

Ο Βάσια Ζάιτσεφ γεννήθηκε στις 23 Μαρτίου 1915 στο Γιελενίσκογιε των Ουραλίων. Το επίθετό του προέρχεται από τη λέξη zayats, που σημαίνει λαγός στα ρωσικά. Από μικρός κυνηγούσε κάστορες με ένα αυτοσχέδιο τόξο, που του είχε φτιάξει ο παππούς του. Σε ηλικία 12 ετών, ο πατέρας του Γκριγκόρι του χάρισε ένα παλιό όπλο. Ο νεαρός Βάσια άρχισε να κυνηγά ελάφια στις απέραντες στέπες της Σιβηρίας. Στο απαιτητικό κυνήγι του ελαφιού έμαθε την τέχνη της απόκρυψης και της σκόπευσης, τα δύο πιο σημαντικά προσόντα για ένα ελεύθερο σκοπευτή.

Κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, ο Βάσια Ζάιτσεφ «σκούριαζε» σε κάποια υπηρεσία του Σοβιετικού Ναυτικού. Μόνος του ζήτησε να μετατεθεί στην πρώτη γραμμή. Μία μικρή επίδειξη των ικανοτήτων του ήταν αρκετή για να πεισθούν οι ανώτεροί του. Τοποθετήθηκε στην 62η Στρατιά (1047ο Σύνταγμα Τυφεκιοφόρων της 284ης Μεραρχίας Πεζικού). Τον Σεπτέμβριο του 1942 η μονάδα του υπεράσπιζε με νύχια και με δόντια το Στάλινγκραντ (σημερινό Βόλγκογκραντ), το οποίο πολιορκούσε η 6η Γερμανική Στρατιά του Φον Πάουλους.

Ο Ζάιτσεφ διέπρεψε κι έγινε ο φόβος και ο τρόμος των Γερμανών. Καλυπτόμενος στα χαλάσματα της μαρτυρικής πόλης εξολόθρευσε επισήμως 243 Γερμανούς και ανεπίσημα πάνω από 400, στο διάστημα 10 Νοεμβρίου - 17Δεκεμβρίου 1942. Παράλληλα, σε ένα αυτοσχέδιο στρατόπεδο έξω από το Στάλινγκραντ μάθαινε τα μυστικά του ελεύθερου σκοπευτή σε άνδρες και γυναίκες. Τα «Λαγουδάκια» του (zaichata), όπως ονομάσθηκαν οι μαθητές του, ευθύνονται για 3.000 σκοτωμούς στρατιωτών του Άξονα.

Οι ελεύθεροι σκοπευτές υπήρξαν ένα σημαντικό εξάρτημα της σοβιετικής στρατιωτικής μηχανής στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Δρούσαν, κυρίως, στα μετόπισθεν του εχθρού, με αντικειμενικό σκοπό να προκαλέσουν σύγχυση και πτώση του ηθικού στο αντίπαλο στρατόπεδο.

Ο Ζάιτσεφ υπηρέτησε στο Στάλινγκραντ έως τον Ιανουάριο του 1943, όταν τραυματίστηκε στο μάτι από θραύσμα νάρκης. Αποθεραπεύτηκε και επέστρεψε στο πολεμικό μέτωπο του Δνείστερου με τον βαθμό του λοχαγού. Μετά τον πόλεμο διηύθυνε ένα εργοστάσιο στο Κίεβο και περιόδευε στη Σοβιετική Ένωση, διηγούμενος τα κατορθώματά του στο Στάλινγκραντ.

Τιμήθηκε με πολλά μετάλλια («Λένιν», «Μάχης του Στάλινγκραντ» κ.ά.) και ονομάστηκε «Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης». Πέθανε στο Κίεβο στις 15 Δεκεμβρίου 1991. Το όπλο του, ένα «Μοζίν - Ναγκάν», με το οποίο εξολόθρευσε εκατοντάδες Γερμανούς, φυλάσσεται στο Μουσείο της Μάχης του Στάλινγκραντ στο Βόλγκογκραντ της Ρωσίας.

Ο Ζάιτσεφ έγινε ευρύτερα γνωστός από την πολεμική περιπέτεια του Ζακ-Ζακ Ανό «Ο Εχθρός προ των Πυλών» (2001), παρότι δεν ήταν από τους πρώτους σε παραγωγικότητα ελεύθερους σκοπευτές. Η ταινία του γάλλου σκηνοθέτη αναφέρεται στη Μάχη του Στάλινγκραντ και την τριήμερη μονομαχία του Ζάιτσεφ με τον επίλεκτο σκοπευτή των Γερμανών ταγματάρχη Κένιχ. Η σύγκρουσή τους αυτή αμφισβητείται ιστορικά, αφού δεν υπάρχει σε κανένα στρατιωτικό αρχείο.
Μια άλλη εκδοχή της υποστηρίζει ότι αντίπαλός του δεν ήταν ο Κένιχ, αλλά ο συνταγματάρχης των SS, Χάιντζ Τόρβαλντ. Ίσως η ιστορία αυτή να εφευρέθηκε από κάποιο διοικητή του Κόκκινου Στρατού, προκειμένου να δώσει κουράγιο στους δοκιμαζόμενους στρατιώτες του. Ο Ζάιτσεφ στην αυτοβιογραφία του «Σημειώσεις ενός ελεύθερου σκοπευτή», αναφέρει το γεγονός, αλλά του δίνει μικρή έκταση.

Είδωλο των Σοβιετικών ελεύθερων σκοπευτών ήταν ο αρχιλοχίας Βασίλι Ζάιτσεφ (που σημαίνει «λαγός») της 284 Μεραρχίας Πεζικού, κυνηγός στο επάγγελμα πριν καταταγεί στον στρατό.
Ο Ζάιτσεφ, δεν ήταν ο δεινότερος Σοβιετικός σκοπευτής. Τα πρωτεία κατείχε ένας άλλος συνάδελφός του που αποκαλείτο απλώς «Ζικάν».
Αυτό που έκανε τον Ζάιτσεφ να ξεχωρίζει, ήταν η δημοσιότητα που έλαβαν οι σκοπευτικές του ικανότητες από τους πολιτικούς κομισάριους, καθώς και το σχολείο ελεύθερων σκοπευτών που του ανατέθηκε από τον στρατηγό Βασίλι Τσούνκοφ.

Οι «λαγοί» του Ζάιτσεφ κατόρθωσαν αν επιφέρουν πλήγματα τόσο στο γερμανικό ηθικο όσο και στο ανθρώπινο δυναμικό ανώτερων αξιωματικών, θέτοντας κύριο στόχο τους την εξόντωση του περιβόητου ελεύθερου σκοπευτή.

Με επείγον σήμα ζητήθηκε από το Βερολίνο να αποσταλεί στο Στάλιγκραντ ο ικανότερος σκοπευτής του Γ Ράιχ. Έτσι έφτασε στην βομβαρδισμένη πόλη ο συνταγματάρχης των SS Χάιντς φον Κρούπ Θόρβαλντ, που θεωρείτο σκοπευτής φαινόμενο.

Για τον Ζάιτσεφ ο Θόρβαλντ αντιπροσώπευε μια μεγάλη πρόκληση και 
πέρασε πολλές νύχτες με τους βοηθούς του, ψάχνοντας να βρει τρόπο να ανακαλύψουν το σημείο που θα καραδοκούσε ο Γερμανός ελεύθερος σκοπευτής. Αυτό κράτησε αρκετές μέρες, μέχρι που ανακαλύφθηκε το πτώμα του Γεωργιανού σκοπευτή Μπαουγκτέρις με μια σφαίρα στην δεξιά οφθαλμική κόχη. Τρεις μέρες αργότερα ο Σιβηριανός σκοπευτής Μορόζοφ σκοτώθηκε με πανομοιότυπο τρόπο και εξ ίσου ο παρατηρητής Σάιχιν, τραυματίστηκε σοβαρά στον λαιμό. 

Ο Θόρβαλντ είχε ρίξει το γάντι, προκαλώντας σε αναμέτρηση τον Ζάιτσεφ, κοντά στην πλατεία της «9ης Ιανουαρίου», όπου είχε κρυφτεί αριστοτεχνικά.
Ο Ζάιτσεφ που είχε μαζί του ως παρατηρητή τον Νικολάι Κουλίκοφ και τον κομισάριο Ντανίλοφ επέλεξε μια θέση ανατολικά της πλατείας που του έδινε την δυνατότητα για εκτενή θέα και προσπάθησε να καταγράψει και την παραμικρή λεπτομέρεια.

Την Τρίτη μέρα, αντιλήφθηκαν την κίνηση ενός γερμανικού κράνους πίσω από έναν τοίχο. Ο Ντανίλοφ πετάχτηκε για ένα δευτερόλεπτο πάνω φωνάζοντας «Τον είδα! Θα σας δείξω που είναι!», όταν μια βολίδα τον χτύπησε στο στήθος.
Από τη φορά του τραύματος ο Ζάιτσεφ αντιλήφθηκε ότι ο Θόρβαλντ βρισκόταν ευθεία μπροστά κι όχι μακρύτερα από δέκα μέτρα από τον τοίχο που είχε εμφανιστεί το κράνος πίσω από ένα κομμάτι στρεβλωμένης χαλύβδινης πλάκας. 
Αλλά έτσι είχε παραβιάσει τον υπ αριθμόν ένα κανόνα του ελεύθερου σκοπευτή: να μη βάλει ποτέ πολλές φορές από την ίδια θέση.

Την επόμενη μέρα, κρυμμένος πίσω από ένα κενό βλήμα όλμου είπε στον Κουλίκοφ να σηκώσει το κράνος του λίγο πάνω απ το χαράκωμα. Ακούστηκε ένας υπόκωφος πυροβολισμός, το κράνος τρυπήθηκε και ο Ζάιτσεφ πρόλαβε να δει μια φευγαλέα λάμψη μέσα απ την κρυψώνα που είχε υποπτευθεί. Σκοπεύοντας λίγο ψηλότερα πυροβόλησε και ο ίδιος έπειτα από τέσσερα δευτερόλεπτα, τον χρόνο που κάνει ένας επιδέξιος σκοπευτής να οπλίσει το Kar 98k και να φέρει την διόπτρα στο μάτι του.

Ο Ζάιτσεφ και ο Κουλίκοφ περίμεναν την νύχτα μέχρι να τολμήσουν να κινηθούν προς την κρυψώνα του Θόρβαλντ. Εκεί, βρήκαν τον συνταγματάρχη νεκρό, με το κεφάλι διαλυμένο.

Ο Ζάιτσεφ ερωτεύτηκε τη σκοπεύτρια Τάνια Τσέρνοβα. Ο έρωτάς τους είχε άδοξο τέλος καθώς η Τσέρνοβα έπειτα από ατύχημα κατά την αποτυχημένη της προσπάθεια να σκοτώσει τον στρατάρχη Πάουλους, πήρε ασαφείς πληροφορίες για τον θάνατο του Ζάιτσεφ και οδηγήθηκε σε κατάθλιψη ενόσω νοσηλευόταν.
Ο Ζάιτσεφ πίστεψε το ίδιο για την σύντροφό του. 
Η Τσέρνοβα ανακάλυψε την αλήθεια το 1969!

Η Ταινία:
Το ερωτικό τρίγωνο που εμφανίζεται στην ταινία Ζάιτσεφ-Τσέρνοβα-Ντανίλοφ, αποτελεί μάλλον υπερβολικό στοιχείο του σκηνοθέτη.
Γενικά από πλευράς ιστορικής ακρίβειας το υλικό της ταινίας είναι μέσα στα πλαίσια της ακρίβειας με εξαίρεση το ερωτικό τρίγωνο που αναφέραμε και η αντικατάσταση του ονόματος του πραγματικού γερμανού σκοπευτή Χάιντς φον Κρούπ Θόρβαλντ με εκείνο του ταγματάρχη των Waffen SS Κένινγκ.

Φωτογραφικό Υλικό

Βασίλι Ζάιτσεφ 


Ο Βασίλι Ζάιτσεφ σε συνάντηση με τον στρατηγό Τσουίκοφ 


Ο μαθητής του Ζάιτσεφ Ανατόλι Τσέκοβ


Η μαθήτρια του Ζάιτσεφ Τάνια Τσέρνοβα


O Zάιτσεφ με δύο "λαγούς" του σε ώρα εκπαίδευσης

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια