Ενας ανεκδιήγητος παραγοντίσκος διέλυσε την Εθνική ομάδα φέρνοντας έναν τελειωμένο προπονητή

Με δύο κινήσεις ο Σαρρής διέλυσε την Εθνική ομάδα που μας έκανε υπερήφανους το καλοκαίρι στο μουντιάλ....
Ότι έχτιζε η Εθνική μας τόσα χρόνια το κατέστρεψε σε μια νύχτα ο Σαρρής φτάνοντας τον Σάντος να παραιτηθεί και αμέσως μετά έδιωξε όλα τα στελέχη της Εθνικής μας....
Έφερε έναν προπονητή που όπως αποδείχτηκε δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για την ομάδα και του έκανε και κλειστό συμβόλαιο για....
δυο χρόνια 800.000 ευρώ....
Ακόμα δεν ξέρει τα ονόματα των παιχτών αφού αμέσως μετά από κάθε αγώνα φεύγει για την Ιταλία και έρχεται μόνο όταν έχουμε αγώνα, για να κάνει δυο προπονήσεις και μετά κατευθείαν στο γήπεδο για το ματς.

Ένα συνονθύλευμα αδιάφορων και «λίγων» παικτών κι ένας ανίκανος προπονητής, επιλογή μιας τραγικής ομοσπονδίας, ντρόπιασαν την Ελλάδα (0-1 τα Φερόε) και γκρέμισαν οριστικά ό,τι χτιζόταν επί μια 10ετία! «Βγάλτε τις φανέλες» φώναζε ο κόσμος. Άπιαστο... όνειρο το Euro 2016 για την εθνική!  

Μία από τις πιο… μαύρες σελίδες στην ιστορία της έγραψε η Εθνική ομάδα με την ήττα από τα Νησιά Φερόε με 1-0 στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης». Δικαιολογίες πλέον δεν υπάρχουν για κανέναν… Ούτε η ΕΠΟ του Γιώργου Σαρρή μπορεί να κρυφτεί για τις τραγικές επιλογές της, ούτε ο Κλαούντιο Ρανιέρι που δείχνει ανίκανος να διαχειριστεί μία στρωμένη ομάδα, ούτε και οι ίδιοι οι παίκτες που δείχνουν να παίζουν χωρίς κίνητρο και διάθεση από τον Σεπτέμβριο…

Στα… σίγουρα με 4-3-3

Το πάθημα με το 4-4-2 κόντρα στην Β. Ιρλανδία έγινε μάθημα για τον Κλαούντιο Ρανιέρι, ο οποίος επέλεξε το πιο σίγουρο 4-3-3, εμπιστευόμενος, ως επί τω πλείστων, παίκτες που έχουν παραστάσεις από την Εθνική ομάδα. Κάτω από τα δοκάρια ήταν ο Καρνέζης, με τους Τοροσίδη, Μανωλά, Μόρα και Καράμπελα να αποτελούν την τετράδα της άμυνας. Σε ρόλο αμυντικού χαφ ήταν ο Μανιάτης, ο οποίος είχε μπροστά του τους Κονέ, Σάμαρη, ενώ τον Γκέκα στην κορυφή της επίθεσης πλαισίωναν οι Καρέλης και Χριστοδουλόπουλος από δεξιά και αριστερά αντίστοιχα.

Οι φιλοξενούμενοι από την πλευρά τους επέλεξαν και αυτοί το ίδιο σύστημα, αλλά με πιο συντηρητικό προσανατολισμό. Στο τέρμα ήταν ο Νίλσεν, με τους Νάες, Γκρέγκερσεν, Νάτεσταντ και Ντάβιντσεν να αποτελούν την οπισθοφυλακή της ομάδα. Ο Μπεντζαμινσεν ήταν στον άξονα της μεσαίας γραμμής, με τους Βατναχάμαρ δεξιά του και τον Χολστ αριστερά του, ενώ οι Όλσεν και Χάνσον ήταν πίσω από τον Έντμουντσον στην επιθετική γραμμή.

Υπεροχή χωρίς αποτέλεσμα

Από τα πρώτα λεπτά του αγώνα, η ελληνική ομάδα είχε την πρωτοβουλία των κινήσεων και την κατοχή της μπάλας, όμως αδυνατούσε να απειλήσει την εστία των φιλοξενούμενων. Ο Λαρς Όλσεν είχε γεμίσει την περιοχή του, με αποτέλεσμα οι παίκτες του Κλαούντιο Ρανιέρι να αναλώνονται σε σέντρες από τα πλάγια, χωρίς ωστόσο αποτέλεσμα, καθώς ο Νάτεσταντ έδιωχνε κάθε κίνδυνο…

Ο Σάμαρης αν και ήταν βελτιωμένος σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια, δεν μπορούσε με τον Κονέ να τροφοδοτήσει τον Γκέκα. Κάτι που ανάγκασε τον ομοσπονδιακό τεχνικό να αλλάξει πλευρές στους Κονέ και Καρέλη, προκειμένου να βοηθήσει στο δημιουργικό κομμάτι. Εν μέρει υπήρξε μία μικρή βελτίωση, καθώς μετά τις προσπάθειες του Λάζαρου στο 11 και του Κονέ τρία λεπτά αργότερα, το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα έχασε δύο μεγάλες ευκαιρίες. Μία στο 36’ με τον  Γκέκα που δεν πρόλαβε να κάνει την προβολή και μία τεράστια στο 38 με τον Χριστοδουλόπουλο που βρέθηκε φάτσα με τον Νίλσεν, αλλά πλάσαρε άουτ.

Αντεπιθέσεις… φωτιά

Τα Νησιά Φερόε όμως, παίζοντας από την αρχή με αντεπιθέσεις και εκμεταλλευόμενα την προώθηση των ακραίων μπακ, δημιούργησαν πολλές ευκαιρίες. Η πιο χαρακτηριστική ήταν αυτή στο τέλος του πρώτου μέρους με το τετ-α-τετ Έντσμουντσον, ενώ στο ενεργητικό τους, εκτός από τις προσπάθειες των Χάνσον (9΄) και Μπενζάμινσεν (44’) είχαν και ένα δοκάρι στο 17’, με την απευθείας εκτέλεση φάουλ του Όλσεν.

Παρά τις αποδοκιμασίες που υπήρξαν με την λήξη του πρώτου μέρους και την είσοδο του Αθανασιάδη αντί του Γκέκα, στο δεύτερο ημίχρονο η εικόνα της Εθνική  δεν άλλαξε… Αντιθέτως τα κενά στην άμυνα μεγάλωναν, με αποτέλεσμα τα Φερόε να έχουν ένα ακόμη δοκάρι στο 51’ με τον Μπενζάμινσεν και άλλη μία ευκαιρία με τον Εντμουνσον (52’). Ο επιθετικός των φιλοξενούμενων που έμοιαζε κάτι σαν… Μόντριτς (λόγω και του κουρέματος) μπροστά στους Έλληνες αμυντικούς, στο 62’ δεν χαρίστηκε κι άλλη φορά. Εκμεταλλεύτηκε τις καραμπόλες και την αδράνεια της άμυνας, ανοίγοντας το σκορ…

Άγχος και εκνευρισμός

Από εκείνο το σημείο και μετά, φαινόταν πως η Εθνική είχε χάσει το παιχνίδι, παρά το γεγονός ότι ο Κλαούντιο Ρανιέρι τα έπαιξε όλα για όλα, βάζοντας αρχικά τον Μαυρία και στη συνέχεια τον Μάνταλο αντί του Καραμπελα… Ο εκνευρισμός και η έλλειψη ψυχραιμίας ήταν κάτι παραπάνω από αισθητά στο παιχνίδι της, που σαν να μην έφτανε αυτό είδε και την τύχη να τις γυρίζει την πλάτη τουλάχιστον δύο φορές, με πρωταγωνιστή τον Κονέ. Μία στο 68’ με το σουτ από κοντινή απόσταση και μία στο 89’ με το δοκάρι που είχε ο μέσος της Ουντινέζε, με αποτέλεσμα οι φιλοξενούμενοι να πάρουν μία ιστορική νίκη και η Ελλάδα να γνωρίσει μία ντροπιαστική ήττα!

Ελλάδα: Καρνέζης, Μανιάτης, Καράμπελας (78’ Μάνταλος), Μανωλάς, Μόρας, Τοροσίδης, Κονέ, Χριστοδουλόπουλος, Σάμαρης, Γκέκας (46’ Αθανασιάδης) και Καρέλης (62’ Μαυρίας).

Ν. Φερόε: Νίλσεν, Ντάβιντσεν, Γκρέγκερσεν, Νάτεσταντ, Νάες, Χάνσον, Μπενζάμισεν, Όλσεν (88’ Κ. Όλσεν), Βατναχάμαρ, Χολστ (75’ Τζάστινσεν) και Έντμουντσον (86’ Φέρε).

MVP: Ο Έντσμουνσον ήταν μακράν ο καλύτερος παίκτης των Φερόε. Όχι μόνο επειδή σκόραρε, αλλά επειδή με την ταχύτητα και τις ενέργειές του αποτελούσε μία μόνιμη πηγή κινδύνου για την ελληνική ομάδα.

ΣΤΟ ΥΨΟΣ ΤΟΥ: Η παρουσία του Νάτεσταντ στην άμυνα των Νησιών Φερόε ήταν επιβλητική, όσο και αν αυτό φαντάζει οξύμωρο για μία ομάδα που ουσιαστικα αποτελείται από ερασιτέχνες. Σε κάθε σέντρα που έκαναν οι Ελληνες διεθνείς ήταν εκεί για να διώξει την μπάλα και να απομακρύνει κάθε κίνδυνο.

ΑΔΥΝΑΜΟΣ ΚΡΙΚΟΣ: Όλη η Εθνική, από τον πρώτο μέχρι και τον τελευταίο. Δεν νοείται μία ομάδα που πριν από πριν από 5 μήνες έφτασε στους «16» του Παγκοσμίου Κυπέλλου να μην μπορεί να νικήσει μία ομάδα Ερασιτεχνών και μάλιστα εντός έδρας.

ΓΚΑΦΑ: Η ευκαιρία του Χριστοδουλόπουλου στο 38’ θα μπορούσε να είχε αλλάξει την ροή όλου του αγώνα, καθώς θα ανάγκαζε τους φιλοξενούμενους να ανοιχτούν.

ΣΤΡΑΓΑΛΙ: Ο Νίκολα Ριτσιόλι ήταν σωστός σε όλες τις κρίσιμες αποφάσεις του, καθώς ακόμη και στο γκολ του Έντμουντσον που υπήρχε υποψία οφσάιντ, τον επιθετικό των φιλοξενούμενων κάλυπτε ο Καράμπελας.

ΤΑΜΕΙΟ: Το δημιούργημα του Γιώργου Σαρρή κατάφερε για πρώτη φορά στην σύγχρονη ιστορία της, η Εθνική ομάδα να γνωρίσει τρεις σερί εντός έδρας ήττες. Κάτι που σημαίνει ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο αγωνιστικό, αλλά φτάνει πολύ πιο… ψηλά Στην ΕΠΟ δηλαδή που φέρει την ευθύνη για αυτή την τραγική εικόνα που παρακολουθούμε τους τελευταίους τρεις μήνες από την ομάδα που το καλοκαίρι μας έκανε υπερήφανους στην Βραζιλία.
gazzetta.gr/

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια