Με «learjet» στη ΔΕΘ. Άνετα, γρήγορα και φιλικά

Του Πέτρου Κατσάκου
Προς τι τόσα περιττά έξοδα την ώρα που προσπαθείς να βγάλεις κι από τη μύγα ξύγκι, αφού το δικό μας το έχεις βγάλει όλο προ πολλού; Γιατί να σπαταλάς τόσες υπερωρίες και εκτός έδρας χιλιάδων αστυνομικών την ώρα που μπορούν να σου φανούν χρησιμότεροι εφοδεύοντες σε νοσοκομεία, σχολεία και καταλήψεις; Γιατί να ντύνεις.... μια ολόκληρη πόλη στο χακί - άντε και στο μπλέ σκούρο - ενώ υπάρχουν όχι μόνο οικονομικότερες λύσεις, αλλά και οι κατάλληλοι φίλοι για να στις διαθέσουν; Γιατί να μπλέκεις τώρα με κυκλοφοριακές ρυθμίσεις και απαγορεύσεις κυκλοφορίας, την ώρα που ένας καλός φίλος μπορεί να σου προσφέρει ένα ελάχιστο δείγμα της ευγνωμοσύνης του;

Εξάλλου γιατί είναι οι φίλοι; Και ειδικά οι φίλοι που έχεις κάνει τόσα γι αυτούς. Μα για τις δύσκολες στιγμές είναι. Και αν διαθέτουν κι ένα εύκαιρο learjet τόσο το καλύτερο. Εδώ εξυπηρέτησαν άλλους κι άλλους σε Κεφαλονιές και Αργοστόλια και δεν θα σταθούν σε σένα; Αν μη τι άλλο, είναι άνθρωποι της πιάτσας, μπεσαλήδες και κιμπάρηδες και τα έξοδα δεν τα λογαριάζουν μπροστά στην αληθινή φιλία. Έτσι κι αλλιώς περαστικός θα είσαι από την πόλη. Δυο τρεις ωρίτσες και την ξεπέταξες την καταραμένη την υποχρέωση. Ίσα να πιει έναν καφέ ο πιλότος, να ξεμουδιάσουν τα κορίτσια του πληρώματος και θα έχεις ξεμπερδέψει με τις χαιρετούρες και τους φωτογράφους.

Μετά, ξαναμπαίνεις στο learjet του κολλητού και σε μισή ωρίτσα είσαι σπίτι σου. Και τι είναι μισή ώρα; Μέχρι να βγάλεις κι εσύ σαν τον Στέλιο μια αναμνηστική φωτογραφία με την αεροσυνοδό πάει πέρασε το μισάωρο. Αλλά, το νου σου με το iphone. Κοίτα μην μπλέξεις τις διευθύνσεις και τα mail και στείλεις τη φωτό αντί για το σπίτι σε καμιά εφημερίδα κι έχουμε μετά τίποτα παρατράγουδα. Τώρα το μόνο που δεν ξέρω, είναι αν το learjet χωράει να προσγειωθεί και να απογειωθεί μέσα στη ΔΕΘ, αλλά για να πω και την μαύρη αλήθεια την ιδέα την δανείστηκα από μια Θεσσαλονικιά φίλη και καλή συνάδελφο.
left.gr/