ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΟΛΟΓΙΑ ΚΕΝΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ΖΗΜΙΟΓΟΝΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ

To σημείωμα αυτό προκλήθηκε από χθεσινό δημοσίευμα της «ΑΥΓΗΣ» ( φύλλο της 8ης Αυγούστου τ.ε. με αριθμό  11479-σελ. 11), υπό τον τίτλο «Επίθεση στο στέκι της Ένωσης Τουρκικής Νεολαίας Κομοτηνής».
Μόνον μη γνωρίζοντες τα προβλεπόμενα από τη Συνθήκη της Λωζάννης του 1923  ή ενεργούμενα κύκλων οι οποίοι μεθοδεύουν την υπονόμευση διεθνούς συνθήκης με πολλά συμβαλλόμενα μέρη –στα οποία συμπεριλαμβάνονται η Ελλάς και η Τουρκία- και η οποία αποτελεί corpus του Διεθνούς Δικαίου, θα μπορούσαν να υιοθετήσουν το κείμενο αυτό, το οποίο υπογράφει η «Κίνηση 

Απελάστε τον Ρατσισμό Ροδόπης», υπηρετούντες αντικειμενικώς τις αναθεωρητικές βλέψεις της γείτονος εις βάρος της χώρας μας.
Επειδή, δυστυχώς, η αλήθεια πρέπει να υπομιμνήσκεται, εις πείσμα όσων θέλουν να λησμονούν ή να παραχαράσσουν τα πράγματα και την κειμένη έννομο των πραγμάτων τάξη, η «Κίνηση» αυτή οφείλει να γνωρίζει ότι: Τα αφορώντα τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, δυτικώς του Έβρου, όπως και την Ελληνική κονότητα της Κωνσταντινουπόλεως, Ίμβρου και Τενέδου, καθορίζονται ρητώς και βεβαίως δεσμευτικώς, βάσει των προνοιών της Συνθήκης της Λωζάννης, διάδοχο Συνθήκη αυτής των Σεβρών. Συνεπώς εις μεν την Ελλάδα προβλέπεται να διαβιοί Μουσουλμανική μειονότης, εις δε την Τουρκία, εις την Κωνσταντινούπολη-Ίμβρο και Τένεδο, Ελληνική κοινότητα. 

Συνεπώς εις την πρώτη περίπτωση αναγνωρίζεται θρησκευτική μειονότης, εις δε τη δευτέρα εθνική μειονότης.
Πέραν αυτών των δεδομένων, είναι γνωστό τοις πάσι πώς εξελίχθηκαν από τότε τα πράγματα: Ο Ελληνισμός της Κωνσταντινουπόλεως πόσο και πώς έχει συρρικνωθεί σε δραματικό βαθμό, ενώ η μουσουλμανική μειονότης αυξάνεται και πληθύνεται διαρκώς, κατά τρόπο ανεμπόδιστο...

Συνεπώς δεν νοείται ο εθνικός προσδιορισμός «Τουρκική» γιά τη μουσουλμανική μειονότητα της Δυτικής Θράκης. Όσοι τον χρησιμοποιούν -εις το επίπεδο της Ελληνικής μουσουλμανικής μειονότητος- το πράττουν εκ του πονηρού και μόνον, υπό την καθοδήγηση των εκπροσώπων της Άγκυρας εις το Γενικό Προξενείο Κομοτηνής και την αδρή χρηματοδότησή "αδελφών κέντρων" από άλλες χώρες της Ευρώπης, όπως π.χ. από τη Γερμανία. Και βεβαίως  αρνητική υπηρεσία προσφέρουν αυτόκλητοι υπερασπιστές των ως άνω, μη μουσουλμάνοι Έλληνες πολίτες.

Γιά ποιά «αλληλεγγύη με την τουρκική μεινονότητα»  νομιμοποιείται συνεπώς να ομιλεί η «Κίνηση Απελάστε τον Ρατσισμό Ροδόπης», καλούσα μάλιστα τους τοπικούς παράγοντες εις "αγώνα" υπέρ του σκοπού αυτού;  Βεβαίως, γιά να χρυσώσουν το χάπι,  επικαλούνται, ότι...."το βράδυ της περασμένης Δευτέρας, μετά από συγκέντρωση διαμαρτυρίας εις στην κεντρική πλατεία Κομοτηνής γιά τη μετατροπή των Σχολών Αστυφυλάκων σε Κέντρα Κράτησης Παρανόμων Μεταναστών στη Θράκη «Χρυσαυγίτες με σημαίες ξεκίνησαν πορεία προς το στέκι της Ένωσης Τουρκικής Νεολαίας Κομοτηνής φωνάζοντας συνθήματα» και στη συνέχεια πέταξαν μπουκάλια στους ανθρώπους που έπιναν καφέ στο προαύλιο της Ένωσης".  (παρατίθεται αυτούσιο το κείμενο από την «ΑΥΓΗ»).    

Αν παρακολουθήσουμε με χρονική σειρά τα πράγματα και επιχειρήσουμε αξιολογική αποτίμηση, τα γεγονότα έχουν ως εξής:

1. Χειρών αδίκων ήρξαντο οι Χρυσαυγίτες, οι οποίοι-κακώς, κάκιστα- ενεργούντες ως  αυτόκλητοι θεματοφύλακες, επετέθησαν σε χώρο όπου συχνάζουν άλλλοι Έλληνες πολίτες, ανεξαρτήτως αν ο συγκεκριμένος χώρος  διεκδικεί προσδιορισμό, ο οποίος στερείται νομικής βάσεως και ουσιαστικώς συνιστά πρόκληση.  Βεβαίως τίθεται το ερώτημα, ως προς την στάση των εντεταλμένων οργάνων της τάξεως, ευθύς ως αντελήφθησαν τι θα συνέβαινε και αν έπραξαν τα δέοντα.

2. Ακόμη χειρότερα, ενεργούντες ως  δούρειος ίππος, έπραξαν οι της «Κίνησης» οι οποίοι ήλθαν να "φουσκώσουν" ένα ανεπιθύμητο περιστατικό και να του δώσουν περαιτέρω υπόσταση και διάσταση από πλευράς τους, ως εάν να είχαν εξουσιοδοτηθεί να ασκήσουν εξωτερική πολιτική, υπέρ μίας ανυπόστατης, υπό εθνικά χαρακτηριστικά, μειονότητος. Έπραξαν αυτοβούλως; Είναι προφανές ότι η «προσφορά» τους θα εξετιμήθη δεόντως από το Τουρκικό Γενικό Προξενείο Κομοτηνής, πολλώ μάλλον που έλαβε το μανδύα «αντιρατσιστικής συμπαράστασης» προς μία δήθεν απειλούμενη μειονότητα. Ουσιαστικώς προσέφεραν πολιτική κάλυψη, σε κύκλους που θέλουν να κινηθούν εναντίον εθνικών συμφερόντων και τα Τουρκικά ΜΜΕ θα είδαν με "δικαιολογημένο" ενδιαφέρον το θέμα.

Εν σχέσει με τα προηγούμενα, πρέπει να ενταχθούν εις το ίδιο πλαίσιο θέσεις ή πρωτοβουλίες οι οποίες  φέρονται να ανήκουν εις το χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες έλαβαν το χαρακτήρα ακόμη και αμφισβήτησης της ανάγκης να λειτουργεί η Υπηρεσία Πολιτικών Υποθέσεων του ΥΠΕΞ εις την περιοχή!
Είναι προφανές ότι, από τη θεσμική του θέση ως το κόμμα της μείζονος αντιπολιτεύσεως εις τη Βουλή των Ελλήνων, ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να δει τα θέματα της μουσουλμανικής μειονότητος της Θράκης με ιδιαίτερη προσοχή, δίχως διεθνιστικούς παροξυσμούς και αντιρατσιστικές κορώνες και να παύσει να παρέχει κάλυψη ή να ενθαρρύνει πρωτοβουλίες, όπως η «Κίνηση Απελάστε το Ρατσισμό Ροδόπης», διότι το διακύβευμα έχει να κάμει με επαπειλούμενη υπόσκαψη της νομιμότητος, την οποία εξασφαλίζουν οι πρόνοιες της Συνθήκης της  Λωζάννης. Ευνοούν μία τέτοια εξέλιξη;

Ο ίδιος ο Τσίπρας, οι στενοί του σύμβουλοι και οι αρμόδιοι του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ επί θεμάτων εξωτερικής πολιτικής  με επί κεφαλής την "σκιώδη" ΥΠΕΞ Δούρου, το οφείλουν προς τον Ελληνικό λαό να αντιμετωπίσουν το θέμα με την ευθύνη και σοβαρότητα που του πρέπει. Δεν επιτρέπεται, ως Ελλάς, να αυτουπονομεύουμε ό,τι έχουμε κατακτήσει και εγγράψει ως  νομικό κεκτημένο.
Πολλώ μάλλον δε, δεν είναι επιτρεπτό ότι οι δύο βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ μειονοτικής προελεύσεως έδωσαν το παρών τους εις τις εκδηλώσεις υπέρ του γνωστού Τούρκου ακροδεξιού πολιτικού αρχηγού Ντεβλέτ Μπαχτσελί κατά την πρόσφατη επίσκεψη του εις την Θράκη, υπό την αιγίδα πάντοτε του Τουρκικού Γενικού Προξενείου Κομοτηνής.  Μήπως και εστόχευαν εις το να τον εις τον προσηλυτίσουν εις τις διεθνιστικές-προοδευτικές θέσεις του κόμματος τους και τούτο δεν έγινε αντιληπτό;

Και ακόμη: Μήπως θα έπρεπε κεντρικώς εις το επίπεδο του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ να ασχοληθούν με την περίπτωση του βουλευτή τους Ξάνθης Ζεϊμπέκ, ο οποίος διατηρεί σταθερές και "πολύμορφες" σχέσεις με τις τουρκικές φιλοκυβερνητικές θρησκευτικές αδελφότητες, γνωστές γιά το μουσουλμανικό συντηρητισμό και τον τουρκικό μεγαλοϊδεατισμό τους, alter ego της ιδεολογίας του νεοοθωμανισμού;

Bεβαίως υπάρχει, αντικειμενικώς, ευθύνη και της «ΑΥΓΗΣ», ως προς την ευκολία, με την οποία αναπαρήγαγε  και ετιτλοφόρησε μία «καταγγελία» όπως η συγκεκριμένη, επί τω σκοπώ εύκολου εντυπωσιασμού και τελικώς δημιουργίας ψευδών εντυπώσεων. Τέτοια δημοσιεύματα δεν προάγουν τα εθνικά συμφέροντα και αδικούν την εικόνα της Ελλάδος, ως προς το λειτουργούν εις τη χώρα μας κράτος ισονομίας και ισοπολιτείας μεταξύ των πολιτών, ανεξαρτήτως θρησκείας ή δόγματος, ιδίως τα τελευταία χρόνια.

Είναι καιρός να καταστεί απολύτως σαφές και βεβαίως σεβαστό, ότι υπάρχουν θέματα που ΔΕΝ πρέπει να χρησιμοποιούνται  προς εύκολη- και κενή περιεχομένου εν προκειμένω- πολιτική αξιοποίηση και κομματική αντιπαράθεση.  Η τραυματική εμπειρία του παρελθόντος, όταν μη εξουσιοδοτημένα άτομα αυτοεξουσιοδοτήθησαν να ασκήσουν εξωτερική πολιτική, πρέπει να μας διδάσκει. 

Του Σεραφείμ Χ. Μηχιώτη

smichio@otenet.gr