Π. Παυλόπουλος: Υποχρέωση της τρόικας να στηρίξει τα ασφαλιστικά μας ταμεία ΄όπως στήριξε τις τράπεζες.

Όπως έγινε ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών μετά το κούρεμα, έτσι έπρεπε να στηριχθούν και τα ασφαλιστικά ταμεία τα οποία "φορτώθηκαν" όλα αυτά τα ομόλογα χωρίς δική τους ευθύνη και όπως ήταν φυσικό κατέρρευσαν.

Αυτά είπε μεταξύ άλλων ο Π. Παυλόπουλος σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Δημοκρατία.

Διαβάστε ολόκληρη την συνέντευξη....

1.    Κατά τη γνώμη σας ο οικονομικός εισαγγελέας πρέπει να συνδέσει την πορεία των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου με όσους διαχειρίστηκαν τα ασφάλιστρα κινδύνου;

Αυτό  είναι θέμα το οποίο ανάγεται αποκλειστικώς στη δικαιοδοσία του αρμόδιου Εισαγγελέα.  Και γνωρίζετε καλά ότι όχι μόνον ως πολιτικός αλλά και ως καθηγητής του δημόσιου δικαίου σέβομαι απολύτως την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης.  Άρα δεν παρεμβαίνω στο έργο της με υποδείξεις.  Εύχομαι όμως τα στοιχεία για τα ομόλογα να είναι χρήσιμα στη διεκπεραίωση του δύσκολου και κρίσιμου έργου του κ. Εισαγγελέα.  Και είναι αυτονόητο ότι, εφ’ όσον και όταν μου δοθούν από το Υπουργείο Οικονομικών, θα τα θέσω αμέσως στη διάθεσή του για να τ’ αξιοποιήσει κατά την κρίση του.

2.    Υπήρξαν σκόπιμες καθυστερήσεις ως προς την αναδιάρθρωση του χρέους, που μπορεί να ενθάρρυναν κερδοσκοπικά παιχνίδια σε βάρος της Χώρας με όχημα τα ελληνικά ομόλογα;

Και αυτό είναι ζήτημα που θα κρίνει ο αρμόδιος Εισαγγελέας. Σε ό,τι όμως με αφορά έχω να πω τούτο, το οποίο αποτέλεσε και το έναυσμα για να υποβάλλω –χωρίς, δυστυχώς, να πάρω τότε απάντηση- για πρώτη φορά την Αίτηση Κατάθεσης Εγγράφων ήδη από τις αρχές Νοεμβρίου του 2011, ήτοι πριν το PSI:  Όλοι οι σοβαροί οικονομικοί αναλυτές –και όχι μόνο- εντός και εκτός Ελλάδας έλεγαν ότι επειδή μετά την είσοδο της οικονομίας μας στο Μνημόνιο η αναδιάρθρωση του χρέους μας ήταν αναπόφευκτη, έπρεπε να δρομολογηθεί αμέσως.  Ώστε και το «κούρεμα» των ομολόγων να γίνει στα χέρια εκείνων που τα κατείχαν σ’ αυτό το χρονικό σημείο.  Αυτό άλλωστε -τουλάχιστον όπως ισχυρίζεται σήμερα ο κ. Π. Ρουμελιώτης- διαμήνυσε στον κ. Γ. Παπανδρέου και ο πάλαι ποτέ «ισχυρός άνδρας» του ΔΝΤ κ. Στρος Καν.  Όμως έγινε το αντίθετο. Γ. Παπανδρέου και Γ. Παπακωνσταντίνου, φυσικά σε συνεργασία με την Τρόικα, «εξόρκιζαν» αρχικά επιμόνως την  αναδιάρθρωση ως οικονομική καταστροφή.  Για να την συναποφασίσουν στο τέλος του 2011!  Στο μεταξύ, και ω του θαύματος, οι αλλοδαπές τράπεζες που κατείχαν το 2010 ομόλογα του ελληνικού δημοσίου είχαν όλο το χρόνο και την άνεση να τα «φορτώσουν» σ’ άλλους, ιδίως δε στις ελληνικές τράπεζες και στα Ασφαλιστικά μας Ταμεία. Τα οποία μάλιστα απέκτησαν τα ομόλογα αυτά χωρίς δική τους απόφαση, αφού τούτο έγινε ύστερα από πρωτοβουλία της Τράπεζας της Ελλάδας. Πρωτοβουλία η οποία κατηύθυνε τα αποθεματικά των Ασφαλιστικών Ταμείων σε ομόλογα και όχι σε έντοκα γραμμάτια του ελληνικού δημοσίου, τα οποία τελικώς δεν «κουρεύτηκαν»! Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της BIS -της Διεθνούς Τράπεζας Διακανονισμών- με τον τρόπο αυτό οι αλλοδαπές τράπεζες –ιδίως γαλλικές, γερμανικές και αγγλικές- «φόρτωσαν» και στις ελληνικές τράπεζες και στα Ασφαλιστικά μας Ταμεία ομόλογα αξίας 120 δισ. ευρώ! Τα οποία, φυσικά, μέσω του PSI «κουρεύτηκαν» όταν είχαν πια περιέλθει στα χαρτοφυλάκιά τους.

3.    Με ποιο τρόπο πρέπει να καλυφθούν οι απώλειες των Ασφαλιστικών μας Ταμείων από την διαδικασία του κουρέματος;

Η ερώτησή σας αυτή μου δίνει την ευκαιρία να εξηγήσω περαιτέρω τη χρησιμότητα της Αίτησης Κατάθεσης Εγγράφων που υπέβαλα.  Χρησιμότητα, η οποία αφορά την ενίσχυση της τεράστιας προσπάθειας που καταβάλλει η Κυβέρνηση Α. Σαμαρά και ειδικότερα ο Υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Στουρνάρας, στο πλαίσιο της αναδιαπραγμάτευσης με την Τρόικα.  Και εξηγούμαι:  Αν από τα στοιχεία που θα μου κοινοποιήσει το Υπουργείο Οικονομικών επιβεβαιωθούν όσα ανέλυσα απαντώντας στο πρώτο ερώτημά σας, δηλαδή ότι με ευθύνη και της Τρόικας η καθυστερημένη αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους επέτρεψε σε αλλοδαπές τράπεζες να μετακυλίσουν μεγάλο μέρος του βάρους από το «κούρεμα»  των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου στις ελληνικές τράπεζες και στα Ασφαλιστικά μας Ταμεία, τότε η Κυβέρνηση και κυρίως ο Υπουργός Οικονομικών μπορούν πλέον, στο πλαίσιο της υπό την ευρεία του όρου έννοια αναδιαπραγμάτευσης, ν’ απαιτήσουν από την Τρόικα και τούτο:  Όπως δέχθηκε την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών –και ορθώς, γιατί χωρίς την ανακεφαλαιοποίηση αυτή το τραπεζικό μας σύστημα θα κατέρρεε με ευθύνη και της Τρόικας- έτσι πρέπει να δεχθεί μια μορφή «ανακεφαλαιοποίησης» και των Ασφαλιστικών μας Ταμείων.  Δηλαδή δραστική αποκατάσταση της ζημίας που υπέστησαν με το να επωμισθούν το βάρος του «κουρέματος» των ομολόγων, τα οποία βρέθηκαν στα χαρτοφυλάκιά τους. Χωρίς μάλιστα δική τους απόφαση και ευθύνη, όπως προείπα.  Και προς αυτή την κατεύθυνση η Κυβέρνηση και ο Υπουργός Οικονομικών μπορούν να επικαλεσθούν επιπροσθέτως, έναντι της Τρόικας, τις βασικές αρχές του κοινωνικού κράτους και της κοινοτικής αλληλεγγύης, οι οποίες αποτελούν πραγματικούς πυλώνες του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.  Με απλές λέξεις πρέπει να τονισθεί προς την Τρόικα ότι όπως –ορθώς, καθώς είπα- στηρίχθηκε το τραπεζικό μας σύστημα έτσι πρέπει να στηριχθεί και το κοινωνικό κράτος στην Ελλάδα.  Διότι η κατάρρευση του τελευταίου συνεπάγεται, μοιραία, κοινωνική έκρηξη, με ανυπολόγιστες συνέπειες όχι μόνο για τη Χώρα μας αλλά για όλη την ευρωζώνη.